Türk Edebiyat’ına şiirleriyle, özlü ve güzel sözleriyle büyük katkıda bulunmuş bir isim olan Yunus Emre, yaşamını Anadolu’da geçirmiş en önemli Türk ozanlarından biridir. 13. ve 14. yüzyıllarda yaşayan Yunus Emre’nin türbesinin Eskişehir’de Mihalıççık ilçesinin Sarayköy beldesinde olduğu birçok kişi tarafından söylenmiştir. Yunus Emre’nin asıl mezarı bilinmese de bu önemli türbemiz de ziyaret akınına uğrar.
Yunus Emre’nin türbesinin Eskişehir’de olduğunun söylenmesinin önemli bir sebebi vardır. 1946 yılında kazı çalışması yapılmıştır. Mezarların kazılması sonucunda iskeletler ortaya çıkar. İskeletlerden kafatasının en büyük olanı görüldüğünde ‘’Bu bir Türkmen kafasıdır’’ denir ve bu kafanın ancak Yunus Emre’ye ait olduğu görüşüne sahip olurlar. Çıkarılan raporda da bu türbenin, Yunus Emre’nin türbesi olduğu söylenmektedir. Ancak, bilimsel bir veri bulunamadığından doğruluğu bilinmemektedir.
Yunus Emre türbesi yalnız Eskişehir’de değildir. Eskişehir dışında ikinci bir iddiada ise Karaman’daki Yunus Emre türbesinde Yunus Emre’nin iskeletlerinin var olduğudur. Karaman’daki türbe Eskişehir’e göre daha sağlamdır. Karaman iddiasının ortaya çıkmasının en büyük nedeni Seyahatnamesi ile ünlü olan önemli yazarlardan biri olan Evliya Çelebi’nin notlarında Yunus Emre’nin türbesinde olduğu söylenir. Bu sözler notlarda şöyle açıklanmıştır: ‘’ Kirişçi Baba Camiinde Yunus Emre Hazretleri merkad’i (mezarı) bulunmaktadır. Anın Türkice tasavvufane ebyat-ı eş’arı, ilahiyatı meşhur-ı afaktır.” Bu durum Karaman iddiasını Eskişehir’e göre daha gerçekçi kılmaktadır.
Bunun dışında türbelerinin şu şehirlerde olduğu iddia edilmektedir: Bursa , Aksaray,Tokat, Erzurum , Isparta , Sivas , Afyon…
Yunus Emre’nin Bazı Söz Ve Şiirleri;
- Söze tarih yedi yüz yediydi, Yunus cânı bu yolda fidiyidi.
- İlim ilim bilmektir, ilim kendin bilmektir, sen kendini bilmezsen, bu nice okumaktır.
- Beni bende demen bende değilem, bir ben vardır bende benden içeri.
- Yaratılanı hoş gör, Yaradan’dan ötürü.
- Ne varlığa sevinirim, ne yokluğa yerinirim. Aşkın ile avunurum; bana seni gerek seni.
- Ana rahminden geldik pazara, bir kefen aldık döndük mezara.
- Dünya yalan kardeşim, dünya yalan! Var mı yalan dünyada baki kalan. Mal da yalan, mülk de yalan. Var biraz da sen oyalan.
- Derdi dünya olanın, dünya kadar derdi vardır.
- Hoştur bana senden gelen. Ya gonca gül yahut diken. Ya hayattır yahut kefen. Nârın da hoş, nurun da hoş. Kahrın da hoş, lütfun da hoş.
- Hiç hata yapmayan insan, hiçbir şey yapmayan insandır. Ve hayatta en büyük hata, kendini hatasız sanmaktır.